Transformatör yağının dielektrik dağılım faktörü, yağın durumunu ve transformatörü yalıtma yeteneğini yansıtan önemli bir özelliktir. Tan delta olarak da bilinen dağılım faktörü, bir AC voltaj uygulaması sırasında ısıya kaybedilen enerjinin depolanan enerjiye oranı olarak tanımlanır ve birimsiz bir nicelik olarak ifade edilir.
Genel olarak, düşük bir dağılma faktörü yağın iyi bir yalıtkan olduğunu gösterirken, yüksek bir dağılma faktörü, yalıtım sisteminin bütünlüğünü tehlikeye atabilecek kirleticilerin, nemin veya diğer sorunların varlığını gösterebilir. Bu nedenle, dağılma faktörünün izlenmesi transformatör bakımının kritik bir yönüdür ve büyük arızalara dönüşmeden önce olası sorunları belirlemeye yardımcı olabilir.
Transformatör yağının dağılma faktörünü ölçmek için çeşitli teknikler vardır, bunlar arasında yağa daldırılmış elektrot yöntemi ve kısmi deşarj yöntemi bulunur. Bu yöntemlerin her ikisi de yağa yüksek voltajlı bir AC sinyali uygulamayı ve dağılma faktörünü hesaplamak için kullanılabilen ortaya çıkan akımı ölçmeyi içerir.
Sadece dağılma faktörünü izlemekle kalmayıp, yağın genel durumunu değerlendirmek ve herhangi bir bakım veya değiştirmenin gerekli olup olmadığını belirlemek için düzenli yağ analizi yapmak da önemlidir. Bu, nem içeriği, asitlik, oksidasyon ve yağı bozabilecek ve performansını etkileyebilecek diğer faktörler için testleri içerebilir.
Transformatör yağının dielektrik dağılım faktörü, transformatörlerin güvenilir ve emniyetli çalışmasını sağlamak için önemli bir parametredir. Bu özelliği izleyerek ve düzenli yağ analizi yaparak, bakım personeli olası sorunları belirlemeye ve maliyetli duruşlara ve ekipman hasarına yol açmadan önce düzeltici önlem almaya yardımcı olabilir.